Długowieczny słoń jest symbolem pokonania śmierci. Ze względu na przypisywaną mu inteligencję jest też ucieleśnieniem mądrości wieku dojrzałego i ukrytej, pozbawionej agresji siły.  Kiedy pojawia się w naszych snach oznacza trzeźwe, pozbawione złudzeń spojrzenie na świat. W Azji był zawsze symbolem władzy, mądrości, siły i bogactwa. W Europie natomiast traktowano nieznanego  słonia przede wszystkim jako zwierzę egzotyczne, rzadko pojawia się w legendach i przypowieściach, natomiast często ukazuje się na obrazach przedstawiających raj. Słoń pojawia się często w orszaku boga Sziwy, był bowiem w kulturze  buddyjskiej wierzchowcem i bogów i królów, pełniąc funkcję zbliżoną do luksusowej limuzyny używanej przez współczesne głowy państw. W Chinach chwali się słonia za jego skromność, bo płodzi on swe potomstwo wyłącznie w ukryciu, najchętniej w wodzie, a paradoksalnie europejska psychoanaliza traktuje go jak symbol falliczny – z powodu trąby.

Te potężne zwierzęta potrafią być czułe oraz delikatne i jak niewiele innych ssaków wykazują zdolność do współczucia i empatię. Gdy umiera inny słoń długo jeszcze dotykają go trąbami, wydają pełne żalu dźwięki, opuszczając go tyko na czas poszukiwania pokarmu. Obdarzają też wielkim szacunkiem starych członków stada, a przewodnikiem często zostaje najstarsza słonica. W okresie brytyjskiej kolonizacji Indii pojawiła się w Europie moda na amulety w postaci słonia. Najlepiej, żeby słoń był biały i miał podniesioną trąbę…

Moda na takie maskotki była wszechobecna w latach 30-tych minionego stulecia, kiedy produkowano miniaturowe słoniki ze złota i srebra, fajansu i porcelany oraz kamieni półszlachetnych. A dlaczego słoń musi mieć uniesioną trąbę? Pewnie z tego samego powodu, dla którego tylko takie podkowy, które końcami uniesione w górę przynosić mogą szczęście…

W kolekcji świec zapachowych L’Objet, które Elad Yifrach umieścił w porcelanowych pojemnikach, pojawiają się różne egzotyczne zwierzęta, ale złota miniaturka słonia jest najczęściej spotykana.