Jak z papieru…
Czy jest coś, co może łączyć dwa zupełnie różne tworzywa: papier i porcelanę? Wydaje się, że to zupełnie przeciwne bieguny, materie nie do pogodzenia. Tymczasem papier stał się punktem wyjścia i inspiracją dla powstania niepowtarzalnych i zaskakujących w swej formie kolekcji porcelanowych.
O potencjale tkwiącym w kartce papieru przekonuje nas młody niemiecki rzeźbiarz – Simon Schubert. Jego niezwykłe, misternie wykonane dzieła na papierze to obrazy, które powstały bez dotknięcia pędzla. Schubert zaklina puste strony i tworzy metafizyczne przestrzenie pełne znaczeń. W jego dziełach odnajdziemy inspiracje surrealistyczne i beckettowskie „czekanie na nikogo”.
Żywa materia
Równie zaskakujące wydaje się wykorzystanie papieru i jego technicznych właściwości przez Rosenthal Studio-Line. Papier i porcelana – mariaż z pozoru nie do pogodzenia. Z pozoru, bowiem owocem poszukiwań projektantów stała się kolekcja „Do not litter”, której symbolem jest wazon w kształcie pogniecionej puszki. Jak się okazało, był on dla twórców punktem wyjścia do dalszych poszukiwań możliwości oddania różnych struktur w porcelanie. Znany amerykański projektant, Dror Benshetrit, stworzył dla Rosenthal kolekcję „Vase of Phases”.Zamysł kolekcji wazonów doskonale obrazuje proces tworzenia sztuki współczesnej, która rozbija klasyczne formy po to, by stworzyć z nich zupełnie nową jakość. Benshetrit w swoim projekcie postawił na destabilizację poznawczą, która prowokuje do nowego odbioru sztuki codziennego użytku. To właśnie twórczy dysonans – połączenie szlachetnego materiału z rozbitą formą stał się impulsem do myślenia o tej kolekcji w kategoriach burzenia przyzwyczajeń.
Efekt poszukiwań
Inną ciekawą koncepcję zaprezentowało w 2009 r. Studio Rosenthal . Kolekcja „Reunion” to oryginalny projekt będący kombinacją różnych stylów. Formy wazonów powstały z nałożenia na siebie różnego rodzaju naczyń, w sposób pozornie przypadkowy i niedbały. Zamierzony nieład wprowadza rodzaj napięcia i niepewności co do stabilności tej porcelanowej konstrukcji, która jednak sama w sobie jest stabilną i przemyślaną całością. Najstarszy projekt utrzymany w podobnej, eksperymentalnej konwencji to kolekcja „Do not litter”, zaprojektowana przez wybitnego projektanta fińskiego Tapio Wirkkala. „Paper bag” – zabawna i ciekawa koncepcja przedstawiająca banalne przedmioty codziennego użytku stała się początkiem poszukiwania ciekawych struktur. Artysta do perfekcji wykorzystał właściwości porcelany i z wielką dbałością oddał każde zgniecenie właściwe papierowi, dzięki czemu wazon do złudzenia przypomina papierową torebkę.
Jak z papieru… to właśnie ten post mnie zainteresował najbardziej, gdyż pokazuje nam, że współczesna sztuka użytkowa cały czas nas zaskakuje, dzięki niebanalnym wizjom znanych designerów. Ich śmiałe wizje oraz zabawa formą spowodowały, że przedmioty takie jak chociażby wazon zyskały nowe znaczenie. Dotychczas wazony stanowiły przede wszystkim funkcję użytkową. Jednak te projektowane przez znanych projektantów nie tylko są funkcjonalne ale przede wszystkim piękne w formie, co pobudza naszą wyobraźnię a przedmiot sam w sobie jest dziełem sztuki.