Ab ovo, czyli – od początku! Przysłowiowo używamy tego zwrotu być może dlatego, że Rzymianie rozpoczynali swe legendarne biesiady od jajek (z łac. ovo – jajko). Wśród historyków pojawia się też inna wersja przywołująca romans Zeusa pod postacią łabędzia z Ledą. Owocem  tego związku miało być jajo, a z niego wykluć się miała piękna Helena, sprawczyni wojny trojańskiej. Jajo pojawia się w sztuce u wielu artystów, od Hieronima Boscha aż do Salvadora Dalí, a jego forma inspirowała też wielu architektów – wystarczy wymienić katedrę we Florencji i muzeum w Figueres. Słynne są, nie wspominając o ich niebotycznej cenie, cesarskie jaja Romanowów – dzieła sztuki złotniczej francuskiego jubilera Fabergé. W tradycji wielkanocnej pojawiają się jajka jako symbol odradzającego się życia. Bywają zdobione na rozmaite sposoby, a najstarsze odnalezione dekorowane jajka pochodzą z Asyrii i liczą sobie ponad 5 000 lat! Spotyka się je we wszystkich kulturach, u Aborygenów, Egipcjan, Chińczyków i Persów. W Polsce znane są od X wieku, choć nie można ich wiązać wyłącznie z przyjęciem chrześcijaństwa, bo do celów magicznych używane były już w czasach pogańskich. Nadal zdobi się je na najrozmaitsze sposoby, używając jak dawniej wywaru z łupin cebuli lub kory dębowej. Aby przebarwić skorupkę można użyć też kwiatów malwy lub pędów młodego żyta. Kolorowe jajka można dekorować na rozmaite sposoby (pisanki, drapanki itd.), aż do stosowania promieni lasera, grawerując dowolny ornament na powierzchni skorupki. Wielu producentów porcelany ma w swej ofercie porcelanowe jajka. Mogą być one wielkości jaja przepiórczego, zdobione motywami roślinnymi, bywają też jajka naturalnej wielkości pokryte patynowanym złotem. Royal Copenhagen od wielu lat poszerza swą kolekcję wielkanocnych jajek zdobionych kwiatami i ptakami, które mogą stanowić naprawdę piękną dekorację wielkanocnego stołu.