Bone china
W rozważaniach o europejskiej porcelanie należy uwzględnić podział na wyroby z porcelany „twardej” i porcelany „miękkiej”, zwanej też porcelaną kostną lub Bone China.
Większość producentów na naszym kontynencie koncentruje się na produkcji porcelany o dużej (50%) zawartości kaolinu, wypalając ją w bardzo wysokiej temperaturze (1350 – 1450 st. C). Zapewnia to ich produktom wszystkie zasadnicze walory szlachetnej porcelany i wyjątkową twardość szkliwa.
Już w średniowieczu w Chinach i Japonii wypalano porcelanę o diametralnie odmiennym składzie, wprawdzie z udziałem kaolinu i skalenia, ale ze znaczną domieszką popiołu kostnego. Doskonałą recepturę opracował pod koniec XIX wieku w Anglii Josiah Spode, a porcelana Bone China (z ang. bone – kość , oraz china – powszechnie używana nazwa wyrobów ceramicznych) opanowała ówczesne Imperium Brytyjskie i do dzisiaj dominuje w Anglii i Irlandii. Bone China zawiera aż 50% popiołu kostnego, co pozwala na obniżenie temperatury wypalania bez negatywnego wpływu na finalną jakość. Tego rodzaju wyroby, dzięki odmiennej recepturze, są lżejsze i zapewniają lepszą przepuszczalność światła niż „porcelana twarda”. Niższa temperatura wypalania pozwala natomiast na zastosowanie znacznie szerszej gamy kolorów użytych do zdobienia zarówno pod glazurą jak i w samej glazurze. Nowością w ofercie Rosenthal jest „Tajemniczy ogród”, jedna z najnowszych propozycji tej firmy, która ilustruje najlepiej możliwości, jakie stwarza porcelana „bone china”.
Niesłabnącym powodzeniem cieszy się na polskim rynku „Butterfly Meadow” amerykańskiego Lenoxa.
Gratefull for sharing this