Warhol portraits

„Zarabianie jest sztuką, praca jest sztuką, ale najlepszą sztuką jest dobry interes!” To jedno z wielu kontrowersyjnych powiedzeń „króla pop-artu”, które doskonale odzwierciedla jego stosunek do sztuki, potencjalnych klientów i samej idei portretowania osobistości nowojorskiej socjety. Andy Warhol nie ukrywał, że tego rodzaju zlecenia realizował wyłącznie dla pieniędzy, a bywanie na wernisażach i bankietach traktował jak pracę i okazję pozyskania klientów. Portretował najwybitniejsze osobistości współcześnie żyjące, gwiazdy filmu i sceny, królów i przywódców politycznych, a najchętniej milionerów – bo liczyło się przede wszystkim honorarium! Nie zajmowała go specjalnie ani pozycja, ani sława klienta.
O Marilyn Monroe powiedział lekceważąco: „ …wprawdzie jest dla mnie jedną z wielu, ale jest rzeczywiście piękna i zaintrygowała mnie jej uroda. Jeśli jednak chodzi o piękno w ogóle, to dla mnie piękne są kolory!”. Po wizycie prezydenta Stanów Zjednoczonych Richarda Nixona w Chińskiej Republice Ludowej w 1972 roku powstał portret Mao Zedonga, chińskiego tyrana, który po zakończeniu rewolucji kulturalnej był otaczany w Chinach czcią niemalże boską.
Warhol wykonał serię obrazów stanowiących różne warianty portretu wodza, które spotkać można było w każdym urzędzie i szkole, we wszystkich miejscach publicznych z placem Tiananmen włącznie.
Kilka lat póżniej powstał portret innego przywódcy, szacha Iranu, Reza Pahlaviego i wielu innych głów koronowanych. Kiedy w Wielkiej Brytanii w 1977 roku celebrowano 25-lecie panowania Elżbiety II został wykonany oficjalny portret fotograficzny królowej. Na jego podstawie stworzył Andy Warhol metodą sitodruku 4 odmienne kolorystycznie warianty tej fotografii. Pod wieloma względami jest to dzisiaj jeden z najważniejszych i najszerzej znanych wizerunków królewskich.

Grace Kelly
Portrety autorstwa Andy’ego Warhola pojawiają się na aukcjach osiągając niebotyczne ceny i są praktycznie nieosiągalne dla prawdziwych wielbicieli talentu „króla pop-artu” bez wielomilionowego kapitału. Można jednak skorzystać z oferty Rosenthal, który wybrane prace przeniósł na porcelanę i wyprodukował serię porcelanowych obrazów w limitowanej ilości 50 egzemplarzy każdego motywu oraz szklanych pater (30 cm x 30 cm) w 4 wariantach kolorystycznych.

Bethoven

Andy Warhol
Szczery artysta 🙂 W sztuce wszystko jest względne, zwłaszcza kwestia wartości artystycznej . Kwestia materialna jest jasna i klarowna :albo coś się dobrze sprzedaje albo nie . Kto nie ceni sztuki pop-artu musi jednak przyznać ,że sztukę zarabiania pieniędzy Andy Warhoę uprawiał doskonale 🙂
To prawda! Nawet “rasowi” krytycy sztucy bywają bezradni w tej kwestii… Ciekawy aspekt w ocenie sztuki to CZAS, który weryfikuje nasze działania. Czasem sukces to kwestia koniunktury, marketingu i mody, ale czas pozwala na ocenę z dystansu…A Andy Warhol to rzeczywiście swego rodzaju fenomen, a ceny jego prac mogą zaskakiwać zważywszy na to, że są właściwie tylko produktem jego “fabryki”!