Wśród porcelanowych drobiazgów stanowiących elementy serwisu najrzadziej dziś spotykane są tzw. koziołki, czyli podpórki pod sztućce.

Zabawne polskie określenie nawiązuje do podobieństwa pomiędzy ciężkim drewnianym stelażem, zwanym kozłem, używanym przez stolarzy, a drobną metalową konstrukcją pełniącą  praktyczną funkcję oparcia dla używanych sztućców.

Wykonane z metalu, czasami posrebrzane lub srebrne, dzięki wyszukanym formom stanowiły często prawdziwą ozdobę stołu. Ich niemiecka nazwa, „ławeczka dla sztucćow” dotyczy raczej porcelanowych podpórek, które rzeczywiście przypominają miniaturowe siedziska.

W sklepikach z chińską porcelaną znależć można figurki, pełniące funkcję podpórek, a  stare europejskie manufaktury prześcigały się oferując porcelanowe koziołki w najrozmaitszych dekoracjach, ze słynnym miśnieńskie wzorem cebulowym włącznie.

„Biała Maria” –  najsłynniejszy serwis Rosenthala składający się ze 170 roźnych elementów, zawiera oczywiście równiez białe porcelanowe „ławeczki” ozdobione charakterystycznym reliefem z owoców granatu.

Na „pchlich targach” lub w antykwariatach spotyka się często urocze porcelanowe bibeloty, przypominające o minionych czasach i zanikającej „kulturze stołu”.