Od lat próbują naukowcy wielu krajów znaleźć sposób na produkcję surowca, który łączyłby zalety porcelany – jej wytrzymałość i trwałość z przezroczystością szkła. Podobno najbliżej sukcesu są Amerykanie pracujący dla NASA.
Znawcy porcelany oceniając produkty z tego wyjątkowego materiału zwracają uwagę na trzy cechy: twardość, odcień bieli i przezroczystość. Szczególnie ta ostatnia właściwość, czyli przepuszczalność światła intryguje użytkowników. Co ciekawe, związane jest to nie tylko z grubością ścianek porcelanowych naczyń. Porcelana dobrej jakości zachowuje zdolność przepuszczania światła, natomiast nie uzyskuje się tego efektu przy produkcji cienkiej ceramiki niskiej jakości. Dobrym przykładem na tę wyjątkową cechę szlachetnej porcelany mogą być wyroby miśnieńskie, relatywnie ciężkie i grube, a jednak przepuszczające światło. Hiszpańska projektantka, która dla firmy Rosenthal zaprojektowała wyjątkowy oryginalny serwis „Landscape” sięgnęła do chinskiej tradycji produkowania tzw. porcelany ryżowej. Niewiele ma ona wspólnego z samym ryżem – poza kształtem otworków wycinanych w biskwitowych naczyniach. Po zalaniu glazurą i ponownym wypaleniu dają one ciekawy efekt przepuszczając światło w znacznie większym stopniu niż powierzchnie gładkie, pozbawione otworków.
Zupełnie inną techniką posłużyli się francuscy specjaliści z Bernardaud. Biskwitowe kopułki z nieszkliwionej porcelany mają powierzchnię o różnej grubości, przypominając kameę. Tylko od grubości porcelanowej kopułki i głębokości żłobień zależy stopień przepuszczalności światła palącej się pod nią świeczki. Efekt jest niezwykły, a Bernardaud ma swej kolekcji imponującą ilość wzorów. Wśród nich znajdziemy motywy kwiatowe, ptaki i motyle, zabytki Paryża i inspiracje francuskim malarstwem, np. „Tancerki” Degasa.